Rodzina dysfunkcyjna (toksyczna) - charakterystyczne cechy rodziny dysfunkcyjnej (toksycznej). Psychologia.

W wielu relacjach rodzinnych przejawiają się negatywne wzorce zachowań, które mają bardzo destruktywny wpływ przede wszystkim na rozwój dzieci. Nie zawsze w rodzinach występuje odpowiednia komunikacja z innymi członkami rodziny, empatia, szacunek, dobre przekazy rodzinne, a także wspólne rozwiązywanie konfliktów, problemów, a także występuje bezwarunkowa miłość dziecku. W dobrych relacjach rodzinnych wszystkie potrzeby są zaspakajane. Poświęciłem już jeden wpis na temat przekazów rodzinnych, gdzie nie tylko wymieniłem różne komunikaty, które powinni rodzice mówić swoim dzieciom, a także wspomniałem o tym, jak ważna jest odpowiednia komunikacja w rodzinie [1]. Tego wszystkiego nie zapewnia rodzina dysfunkcyjna (toksyczna). Rodzina dysfunkcyjna (toksyczna) opiera się przede wszystkim na braku dobrych wzorców zachowań i relacji rodzinnych, które mają szczególnie dystruktywny wpływ na rozwój dziecka. W takich rodzinach przede wszystkim brakuje poczucie bezpieczeństwa, odpowiedniej komunikacji w relacji rodzinnej, w rodzinie występują osoby niedojrzałe emocjonalnie, a także z zaburzeniami osobowościowymi np. narcystycznej, histrionicznej. W rodzinach toksycznych (dysfunkcyjnych) często występują osoby z różnymi uzależnieniami m.in. alkoholowym. Niekiedy w rodzinach toksycznych (dysfunkcyjnych) występują różne formy przemocy, a także pojawia się rola kozła ofiarnego, bohatera rodziny, a także uwikłanie w poczucie winy, gaslighting i inne formy manipulacji stosowanych przez osoby toksyczne w rodzinie. Również dzieci wychowujące się w takich rodzinach mają problem z poczuciem własnej wartości, wyrażaniem emocji i stawiania granic oraz asertywnością. Doświadczają różne formy przemocy, a także doświadczają warunkowanej miłości ze strony toksycznych rodziców. Dzieci dorosłe, które wychowywały się w rodzinach dysfunkcyjnych (toksycznej), mogą zmagać się z syndromem DDD, czyli Dorosłego Dziecka z rodziny Dysfunkcyjnej. Osoby takie mogą ulegać różnym zniekształceniom poznawczym (np. samokrytycyzm, katastrofizacja, personalizacja), zmagać się z różnymi problemami emocjonalnymi oraz w nawiązywaniu relacji z innymi osobami. Na dodatek mogą zmagać się ze stanami lękowymi, depresją, PTSD, czy też niskim poczuciem własnej wartości, dlatego też osoby takie powinny skorzystać z pomocy specjalisty od zdrowia psychicznego, a w szczególności z psychoterapii, która pomoże przepracować różne negatywne doświadczenia, jakie mogli doświadczyć dorosłe osoby, które wychowywały się w rodzinach dysfunkcyjnych (toksycznych). O tym, czym charakteryzuje się rodzina dysfunkcyjna (toksyczna), będzie tematem niniejszego wpisu, gdzie przedstawię poniżej wiele różnych cech, które są charakterystyczne dla rodziny dysfunkcyjnej (toksycznej).

Przypisy:

[1] Pozytywne przekazy rodzinne. 10 przykładowych pozytywnych zdań, których powinniśmy mówić dzieciom. Psychologia.